با سلام، چرا اساتید دانشگاه و پزشکان و متخصصان ما علاقه مند به خدمت در حرم رضوی مثلاً به عنوان کفشدار هستند؟ وقتی می شود از تخصص و توان علمی و مهارت های خاص آنان برای اهداف ارزشمندتری همچون اکرام زوار خارجی حضرت رضا ع استفاده کرد، چرا کفشداری؟ چرا حمل ویلچر یا مثلاً انتظامات یا ارشاد؟ به نظر من بهتر هست آستان قدس رضوی خصوصاً بخش بین المللی آستان برنامه ریزی کند تا هر مشتاق خدمت به این آستان، دقیقاً در راستای تخصصها و تواناییها و مهارتهای منحصر به فردش خدمت رسانی کند حتی اگر خارج از فضای فیزیکی حرم مطهر هم باشد! حتی اگر این ارتباط در بستر اینترنت و از طریق دورکاری باشد! چه اشکالی دارد؟ البته این اواخر خصوصاً پس از شروع به کار تولیت جدید آستان قدس، مطلع شدم که چنین اتفاقاتی در دستور کار قرار دارد اما از نتیجه آن بی اطلاع هستیم. شما هم به این موضوع بپردازید، به نظر من خوب خواهد بود. التماس دعا، عبدالله مؤمن

عرض سلام ، نکته مهمی که غفلت می شود آن است که بسیاری از نهادهای شهری و خدمات عمومی همچون شهرداری ها و سازمان همیاری ها و امثالهم باور کنند که میتوانند از عرصه بین الملل درآمدزایی قابل توجهی داشته باشند. به عنوان مثال، شهرداری مشهد باید این تصور غلط را از ذهن کارشناسان اقتصادی خود خارج کند که پایدارترین روش درآمدزایی برای شهرداری، فروش تراکم یا تخلفات است! در صورتیکه اگر نگاهی به درآمدهای شهری شهرداری های کشورهای همسایه بویژه ترکیه و یا کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس داشته باشیم، میبینیم که بخش ارزشمندی از درآمدهای شهری آنان حاصل درآمدزایی از اخذ مالیات بر درآمد واحدهای فعال در صنعت مادر و پایه گردشگری خارجی از جمله صنعت هتل داری، صنایع حمل و نقل و آزانس های هواپیمایی و شرکت های گردشگری، صنایع دستی و سوغات، صنایع پوشاک و واحدهای غذایی و رستوران ها و پذیرایی، فعال سازی اقتصاد ورزش و برگزاری مسابقات در رشته های ورزشی مختلف بویژه فوتبال و یا صنایع سرگرمی و تفریحات، تولید و پخش سریال های تلویزیونی پرطرفدار، همچنین است برگزاری همایش های بین المللی اقتصادی، فرصت های مطالعاتی علمی و پژوهشی، جشنواره های موسیقی سنتی و فولکوریک و نیز تورهای نمایشگاهی خارجی و فعال سازی بازارچه های فصلی و فروش محصولات به بهانه های مختلف از جمله جشنواره های بهاره، تابستانی، پاییزه و زمستانی است! اینها بخش کوچکی از فهرست بی شمار زمینه های درآمدزایی این نهادهای شهری است که قطعاً بسیار بیشتر از درآمد فروش نفت برای کشور می تواند درآمد زایی داشته باشد! 

سلام، ضمن تشکر از فراهم کردن این سایت برای نظرات، به نظر من توسعه روابط بین المللی با بخشنامه های دولتی ممکن نیست! کما این که اگر شهر مشهد، به عنوان یک شهر مذهبی در تمام دنیا شناخته شده، یا شیراز شهر شعر و ادب پارسی و اصفهان شهر صنایع دستی و معماری سنتی معرفی شده، با دستور و بخشنامه و آیین نامه های دولتی نبوده! پس چطور توقع داریم که بین المللی شدن مشهد با دستورات مقامات دولتی محقق بشه؟! دقیقاً میشه همان تجربه و اتفاق مشهد 2017 که به قول حجت الاسلام پژمانفر نماینده مردم مشهد، دوایر دولتی پس از دستور استاندار، تنها به درج اسم مشهد 2017 روی سربرگ ادارات دولتی شان اکتفا کردند! لذا اینقدر چشمداشت به حمایت های دولتی نباید داشت و بلکه بدنه مردمی و در یک کلام، بخش خصوصی فعال و به عبارت دیگه همان تشکل ها و سازمان های مردم نهاد و سمن ها باید آستین همت بالا بزنند و پیشقراول توسعه مناسبات بین المللی مشهد بشوند. حال هر کسی در هر شغل و پیشه و اشتغالی که داره، هتل دارش یک جور و تاکسیرانش یک جور... همه مردم اگر دست به دست هم بدهند، میتوان ظاهر بصری شهر را ذره ذره به سمت و سوی بین المللی شدن و بسترهای میهمان نوازی ارزشمند و متعالی از زائر خارجی حضرت رضا علیه السلام تبدیل کرد. ببخشید اگر مطالبم طولانی شد. محمد منصف پور

سلام، لطفاً به این خبر توجه کنید: همزمان با ایام شهادت امام رضا(ع)، به دلیل اسکان زائران پیاده، ۴۱۱ مدرسه فعال در طرح اسکان مشهد شنبه تعطیل است.آخه چرا؟ مگر 51 درصد کل تخت های صنعت هتل داری در مشهد نیست؟! در تأیید گلایه ام، نظر تولیت محترم آستان قدس رضوی رو هم باید اشاره کنم که ایشان طی مصاحبه ای رسماً فرمودند که "قطعاً در شأن زائر امام رضا علیه السلام نیست که در کمپ ها، اسکان داده شوند! عبدالامیر رشیدی فر

با سلام، در رسانه ها و در مصاحبه ای از قول سرکار خانم مژگان ثابت‌‌تیموری، عضو هیات‌علمی گروه مدیریت و برنامه‌ریزی پژوهشکده گردشگری جهاد دانشگاهی خراسان رضوی خواندم که ایشان معتقدند اشتباه‌ترین و غیر راهبردی‌ترین اقدام در حال انجام در این استان، هتل‌سازی و ایجاد اقامتگاه‌های جدید است! و افزودند: همچنین برخی از هتل‌ها برای جلوگیری از ورشکستگی با کاهش نرخ و حتی نرخی کمتر از یک هتل‌آپارتمان غیر هم‌تراز، اقدام به اجاره هتل خود می‌کنند و قطعا این هتل‌ها با ادامه این روند دچار ورشکستگی خواهند‌! ... اما به نظر من، مشکل هتل سازی نیست! بلکه مشکل، عدم مدیریت صحیح و بهینه در صنعت هتلداری در مشهد هست! اگر فرهنگ  اقامت در واحدهای اقامتی رسمی «هتل ها» را گسترش ندهیم، اقامت در حسینیه ها، مدارس و خانه های مسکونی فرهنگ می شود که مشکل است و در شان تکریم زائر نیست. با مساعدت بخش خصوصی، می توانیم اقامتگاه های رسمی مشهد را در طول سال فعال نگاه داشته به گونه ای که درصد اشغال اتاق ها بالا باشد. عبدالامیر رشیدی فر

با سلام، در روزنامه قدس مورخ 24 ابان ص 3 که اظهارات معاون محترم اماکن متبرکه و امور زائرین استان قدس رضوی جناب آقای مهندس خلیل منبتی را درج کرده بود، خواندم: آستان قدس رضوی از 12هزار زائر پاکستانی پذیرایی می کند و برای نخسین بار قسمتی از پارکینگ های حرم مطهر رضوی برای کمپینگ و اسکان موقت زائران پاکستانی در نطر گرفته شده است! شایسته نیست اسکان در پارکینگ برای زائر داشته باشیم حتی اگر پاکستانی باشد! مگر قرآن نفرموده است: ولقد کرمنا بنی آدم... در حالی که با همان هزینه ها، می توان با مشارکت بخش خصوصی و خیرین، این زوار خارجی را در واحدهای اقامتی مناسب اسکان داد. به عنوان مثال، این جمعیت را می توان در 60 واحد اقامتی همانند خانه مسافر یاسین اسکان داد و گمان نمی کنیم که شهر مقدس مشهد 60 خانه مسافر با ظرفیت 200نفر نداشته باشد! عبدالامیر رشیدی فر